In een zeecontainer op het landgoed van een ondernemersfamilie Lehmusoja wordt het lichaam van een vrouw gevonden. Ze lijkt te zijn verdronken. Ze heeft geen papieren en niemand lijkt haar te (her)kennen. Inspecteur Paula Pihlaja en haar team doen er alles aan om de identiteit van deze vrouw te achterhalen.
Wanneer de identiteit van de vermoorde vrouw eindelijk boven water is gekomen, start Paula met het in kaart brengen van haar laatste uren. Waarom was universitair docente Rauha Kalando een paar uur voor haar dood overgevlogen uit Namibië? En welke rol speelt het document dat in haar hotelkamer wordt gevonden – ondertekend door niemand minder dan de voormalige directeur van het bedrijf?
‘Waterkoud’ is het eerste deel in de Paula Pihlaja serie geschreven door A.M. Ollikainen. Direct in het begin van het boek leer je (hoofd)personages goed kennen, ze worden gedetailleerd beschreven. Ik kwam heel makkelijk in het boek, de schrijfstijl is erg prettig en toegankelijk. Wel moest ik even wennen aan alle moeilijke namen van alle personages. Zelf vond ik het wat jammer dat er niet heel veel werd verteld over de privélevens van de inspecteur en het team. Vind dit altijd wel belangrijk zodat je een soort van band kan creëren met ze. Ook de onderlinge relaties tussen de collega’s uit het team vond ik niet heel hecht, ze wisten sommige dingen niet van elkaar. Bijvoorbeeld dat iemand een baby had van negen maanden. Toch een beetje vreemd?!
Het onderzoek naar de identiteit van de vrouw duurt vrij lang, waardoor het verhaal maar moeilijk opgang komt. Nadat de identiteit bekend is zit er plots ineens vaart in het verhaal en wordt de spanning opgebouwd. Het einde is dan ook voor de lezer totaal onverwacht.
Kortom, een prima eerste deel in deze serie, wat een beetje traag op gang komt maar een heel spannend en verrassend einde bevat.
Ben erg benieuwd naar het volgende deel in deze serie!
Auteur: A.M. Ollikainen